Najpierw było oczekiwanie na autobus, który zabierał pielgrzymów z różnych miejsc we Wrocławiu. Na zdjęciach poniżej pielgrzymi oczekują na autobus przed kościołem pw.św.Ignacego Loyoli przy ul.Stysia.
6.40 Wyjazd z kościoła pw.św.Maksymiliana Marii Kolbego we Wrocławiu
6.50 Wyjazd z kościoła pw.Opatrzności Bożej na Nowym Dworze
7.00 Wyjazd z kościoła pw.św.Ignacego Loyoli przy ul.Stysia
7.15 Wyjazd z kościoła pw.Opieki św.Józefa (ul.Ołbińska) we Wrocławiu
7.30 Zabraliśmy pielgrzymów z Długołęki i Bykowa.
W autobusie same znajome twarze. Było też kilka osób nowych, którzy po raz pierwszy jechali do Matki Bożej Pocieszenia w Kawnicach. Oto zdjęcia zrobione w autobusie podczas jazdy:
W lesie za Antoninem zrobiliśmy sobie mały odpoczynek w podróży:
alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5470108341140696386" />10.20 Przyjazd do Konina i oczekiwanie przed kościołem. Spotkania z pielgrzymami przybyłymi z Poznania, Swarzędza, Poznania, warszawy i innych miejscowości:
11.00 Msza św. na rozpoczęcie pielgrzymki w kościele pw.św.Maksymiliana Marii Kolbego w Koninie. Po raz pierwszy nie przyjechał na tę pielgrzymkę O.Tomasz Alexiewicz OP, który jest chory. Zastapił go ks.Eugeniusz ze Swarzędza oraz ks.Paweł, który wygłosił homilię.
Po mszy św. wyszliśmy na plac przed kościołem. Mieliśmy jeszcze 20 minut czasu na pogawędki w gronie naszych znajomych a potem zaczęliśmy się ustawiać za krzyżem i znakami, gotowi do 10-kilometrowej pieszej pielgrzymki:
12.15 Wyruszyliśmy ze śpiewem i modlitwą różańcową na dobrze wszystkim znany szlak do Kawnic, liczący około 10 km. Oto zdjęcia z tego przejścia:
15.15 Dotarliśmy do kawnickiego sanktuarium. PO przywitaniu Matki Bożej udaliśmy się na plac przy kościele do Groty, gdzie nastąpiła uroczysta chwila: przykręcenie tabliczki dziękczynnej za 20 lat trwania w trzeźwości przez Krzyśka Mercedesa:
Później była Agapa przy stołach suto zastawionych, dzięki ogromnemu zaangażowaniu Romana ze Swarzędza. O 18.00 odbył się mityng AA w jednej z sal. Zdjęć z mityngu nie zamieszczamy, natomiast poniżej zamieszczone są zdjęcia ze spotkań przy stołach, rozmów, przechadzek w plenerze, rozmów - osób zaangażowanych w tworzenie nowej kultury opartej na abstynencji i trzeźwym życiu:
O 21.00 był Apel przy grocie Matki Bożej:
I na koniec o godz. 21.30 Msza św. w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia i pożegnanie:
23.30 – Wyjazd w drogę powrotną do Wrocławia
3.00 Powrót do domu
Historia sanktuarium kawnickiego
Kroniki historyczne odnotowują, że Kawnice istniały już w XII wieku i tutejsza ludność miała też własny kościół. Brak jednak w zródłach historycznych bliższych informacji, kto go zbudował. Akta wizytacji pasterskiej wspominają o drugim kościele, wybudowanym w roku1480, który przetrwał do roku 1519, kiedy to w czasie wojny spłonął w pożarze. Parafia w Kawnicach erygowana została na przełomie XIV i XV wieku, a kościół poświęcony został czci Wszystkich Świętych.Trzeci kościół został wybudowany w 1521 roku z drewna modrzewiowego przez dziedzica dóbr Kawnickich, Gorzewskiego.Pod koniec XVI wieku – Hieronim Gorzewski przekazuje kościół na zbór luterański. Po jego śmierci syn Stanisław Gorzewski przywraca kościół katolikom. W 1628 roku dziedzic, Stanisław Gorzewski z księdzemproboszczem ufundowali obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem i umieścili go w kościele parafialnym. Obraz wkrótce zasłynął łaskami,co spowodowało napływ pielgrzymów oraz wzrost ilości wotów,które pielgrzymi składali Matce Bożej w podzięce za otrzymane łaski.Na tej podstawie Władze Kościoła w 1640 roku określiły ten obraz jako cudowny i łaskami słynący.Kolejny, czwarty kościół, również z drewna, wystawił dziedzic Otto Maksymilian Trąbczyński w 1779 roku.Dotychczasowy tytuł kościoła ku czci Wszystkich Świętych zmieniono na cześć Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych.W 1778 roku Papież Pius VI ustanowił główny odpust w parafii na cześć Matki Bożej, wyznaczając jego obchód na najbliższą niedzielę po liturgicznym wspomnieniu św. Augustyna,tzn. po 28 sierpnia. Data głównego odpustu w Kawnicach jest więc ruchoma, ponieważ ta niedziela wypada na przełomie sierpnia i września.
Od 18 czerwca 1981 roku stróżami cudownego obrazu Matki Bożej Kawnickiej są Księża Salezjanie, którym biskup włocławski powierzył troskę o sanktuarium.W tym okresie czasu Księża Salezjanie zatroszczyli się o trzy nowe dzwony oraz nowe stacje Drogi Krzyżowej, postawione na placu koronacyjnym obok kościoła.Ufundowano witraże w oknach kościoła parafialnego oraz pięć nowych żyrandoli,oświetlających wnętrze kościoła. Na frontowej ścianie wieży kościoła umieszczona została mozaika obrazu Matki Bożej Pocieszenia,wzorowana na obrazie Matki Bożej z sanktuarium turyńskiego.W 1998 roku tutejsze sanktuarium obchodziło jubileusz 370- lecia obecności obrazu,a w 1999 roku jubileusz 25-lecia koronacji tegoż obrazu.Przed uroczystością jubileuszu 25-lecia koronacji, dach kościoła i częściowo wieży, pokryte zostały blachą miedzianą, a wnętrze kościoła wymalowane.1 lipca 2001 roku parafia tutejsza i sanktuarium przeżyły kolejną rocznicę – 50 – lecie konsekracji obecnego kościoła.Nasza niebieska Matka, Pocieszycielka Strapionych, czczona w tutejszym sanktuarium od prawie 4 stuleci, zasługuje nie tylko na należną cześć, miłość i wdzięczność,ale także na ustawiczną troskę o piękno tego domu Bożego, w którym daje namacalne dowody swojej obecności.Sam obraz malowany jest farbami olejnymi na płótnie o wymiarach 103 x 132 cm Zastosowana technika wskazuje na okres powstania obrazu na przełomie XVI i XVII w.Jest to typ obrazu bizantyjskiego.Tytuł obrazu kawnickiego związany jest z działalnością Arcybractwa Matki Bożej Pocieszenia, któremu początek w Kawnicachdali augustianie w 1778 r. Dla potrzeb bractwa w jego działalności adaptowano zawsze jakiś ołtarz lub kaplicę, a obraz Matki Bożej Pocieszenia był patronalnym wizerunkiem bractwa.W Kawnicach tę rolę spełniał obraz Matki Bożej w głównym ołtarzu.Maryjo – Pocieszycielko Strapionych – wypraszaj nadal swoim dzieciom,pielgrzymującym do niebieskiej ojczyzny, liczne łaski, opiekuj się nimi,broń od wszelkiego zła i zagrożeń, pocieszaj w strapieniach i doprowadz do swojego Syna – Jezusa – zródła prawdziwego życia, radości i szczęścia.
W dniu 10 lipca 1948 roku nowym proboszczem Kawnic został mianowany ks. Józef Prorok. W trzecim dniu jego pobytu, 13 lipca w godzinach wieczornych kościół parafialny spłonął w wyniku uderzenia pioruna. W ostatniej chwili z płonącego ołtarza kilku strażaków uratowało cudowny obraz.Ksiądz proboszcz i parafianie stanęli wobec trudnego zadania zbudowania nowego kościoła. Trud ten jednak podjęli z miłości do Matki Bożej.Dzięki wielkiej gorliwości księdza proboszcza, jego przedsiębiorczości,pomysłowości oraz pomocy parafian budowę tego siódmego w historii Kawnic kościoła (i drugiego murowanego) ukończono w ciągu trzech lat.1 lipca 1951 roku ks. biskup Franciszek Korszyński dokonał konsekracji tego kościoła, w którym cudowny obraz Matki Bożej doznaje należnej czci,zarówno od parafian, jak i od pielgrzymów, którzy chętnie nawiedzają to sanktuarium w ciągu całego roku.
Na podstawie rozlicznych łask, jakich wierni doznawali w przeszłości przez wstawiennictwo Matki Bożej Pocieszenia, jak też licznych wotów składanych Matce Bożej w podzięce za te łaski, podjęte zostały starania o koronację cudownego obrazu papieskimi diademami.Na przełomie lat 1951 / 52 prof. Torwirt z Torunia dokonał renowacji cudownego obrazu w pracowni konserwatorskiej,a ks. proboszcz Józef Prorok przygotował wymaganą dokumentację.Starania te uwieńczone zostały sukcesem.Uroczysta koronacja obrazu miała miejsce w dniu 1 września 1974 roku.Głównymi koronatorami obrazu byli: Prymas Polski Stefan kardynał Wyszyński,arcybiskup poznański Antoni Baraniak oraz miejscowy biskup włocławski Jan Zaręba.W uroczystości tej wzięli udział także inni biskupi, licznie zgromadzone duchowieństwo oraz wierni w liczbie około 50 tysięcy osób.
